Sayang Lang Oras mo Dito

Habang winawalis ko yung dalawang ipis na napatay ko kanina dito sa Malacañang, may mga kabastusan bagay-bagay na sumagi sa aking isip. Ewan ko ba siguro dahil sa wala akong makausap dito, kung ano anong shit na lang ang pumapasok sa isip ko. Mga bagay bagay tulad ng prito ba o may sabaw ang iluluto ko mamayang tanghalian, nakikita ba ko sa bintana ng kapitbahay ko pag sumasayaw ako ng moves like jagger, anong oras at araw kaya naimbento ang relo at kalendaryo at marami pang ibang kaulolan. Namputa! Ito na naman. Lumalayo na naman ako sa dapat na isusulat ko at humahaba na naman ang intro ko. Ito dapat isusulat ko eh.


Aminin Mo!!


Aminin mo tuwing nakaupo ka sa inidoro at jumejebs, may mga magagandang idea o bagay bagay kang naiisip. Madalas pa nga habang tumatae ka, dito mo naaalala ang mga dapat mong gawin o mga bagay na nakalimutan mo.

Aminin mo nung minsang naglalakad ka sa mall, at nakakita ka ng mag jowang HINDI BAGAY o sa madaling sabi pangit yung isa pero yung partner niya ay gwapo o maganda ay walang pagtitimpi mo silang inokray sa isip mo ng "Ano ba yan ang jutay naman ng bf/gf niya!" Kahit na kaibigan mo pa na ipinakilala sayo ang mabait pero di naman kagwapohan na jowa niya walang patumangga itong nilait ng  mabuti mong isip.

Aminin mo nung elementary ka ay ginawa mo ring meryenda ang takip ng iyong ballpen. Walang awa mo itong nginatngat ng nginatgat habang nag iisip ka ng isasagot mo sa iyong test paper.

Aminin mo minsang ka ring naapektohan sa sakit na naramdaman ni Popoy nung makipaghiwalay si Basha sa kanya. Kumislot din ang puso mo nung binitiwan ni Basha ang mga katagang "Sana ako na lang, Sana ako pa rin, Sana ako na lang ulit"

Aminin mo nung minsang nanonood ka ng isang nakakatakot na palabas noong bata ka pa ay tinakpan mo rin iyong mata gamit ang iyong mga kamay. Habang nakatakip, ay sinisilip mo naman ito sa maliit na siwang ng iyong mga kamay at nagagalit ka sa katabi mo kapag pilit nilang inaalis ang kamay mong nakatakip sa mata/mukha mo.

Aminin mo...

Wala na kong maisip na iba. Kung hindi ka naka relate well, sorry naman. Sabi ko sayo masasayang lang ang gintong oras mo dito eh. :)

PEACE!!

images from Google

A D*ck Story

Wala na si Marsha Wala na rin si John - RIP Dolphy

Rodolfo "Dolphy" Vera Quizon

July 25, 1928 - July 10, 2012

Lucky Third

Ipinagdiriwang ni Mr. Bernard Umali ng HIBANG {tagni-tagning ideya} ang kanyang ikapitong taon ng pagbo-blog ngayong taon. Sa pagkaka alam ko dahil sa aking mga nababsa, si Sir Bernanrd ang founder ng United Bloggers of the Philippines or U-Blog at isa sa mga tao sa likod ng Saranggola Blog Awards (correct me if I'm wrong). Dahil sa pitong taon ng masaya, malikhain at matagumpay sa larangan na ito, gumawa siya ng isang handog para sa kanyang mga mambabasa at mga kaibigan bilang pasasalamat. Tinawag niya itong "Lucky 7"

Pagkabasa ko pa lang ng mechanics para makasali sa na excite agad ako. Isipin mo susulat ka lang sa kanya at sabihin mo iyong kahilingan. Ganun lang ka simple! At Kung ikaw ang mapiling lucky sender, ipapalabas ang sulat mo sa MMK! chos!

Unang pumasok sa isip ko ay MacBook or isang magarang DSLR sana kaso napag isip-isip ko hindi naman sa Wish Ko Lang o kay Wako-Wako ako sumusulat. Kaya binago ko na lang ang makasariling hangarin ko.   

Ito ang aking hiniling at ang tugon ni Mr. Bernard Umali:

Lucky Third

Importante din ang ikatlong hiling. Naisip ko, oo nga, marami ang matutulungan ng hiling na ito.

ito ay mula kay Richie Mendoza ng One Man One World

bago lang po ako sa pagboblog. Matagal ko na gusto magblog ngunit itong mga nakaraang buwan pa lang ako nakapag umpisa talaga. Natutuwa kasi ako tuwing nagbabasa ng mga kwento ng ibang tao kaya naisipan ko rin gumawa ng sarili ko.

Dalawang bagay po ang aking hiling:

Una, nais ko po sanang ifollow niyo ang aking blog at magcomment ng kahit isang simpleng “nice post” lang sa isa sa mga blog post ko. Bukod sa isa palang ang follower ko, gusto ko po sanang maimprove ang mga blog entry na ginagawa ko at ang mga comment o puna ng isang beteranong tulad niyo ay alam kong makakatulong sa akin.

Pangalawa, kung maaari po bang magpost kayo ng isang entry na tumutukoy sa mga bagohang blogger na tulad ko. Mga tips and tricks mga ganun bang eksena. Tips tulad ng:

1. Payo sa mga bagong bloggers

2. Payo para makatagal ng 7 taon tulad niyo o higit pa.

3. At mga kung ano ano pang mga chenes para sa mga bagong bloggers.

Naghahanap kasi ako ng mga ganung post kaso wala akong makita. Yun lamang po. Sana isa ako sa mga mapipili ng niyo. Marami salamat po

Para sa kanyang unang hiling : na like ko na ito at nagcomment na rin.

Para sa pangalawa, ito ang aking  pitong payo.

Alagaan ang sarili dahil hindi ka aabot ng pitong taon kung mahina ang katawan. Echos! Basic lang naman ang dapat tandaan sa pagbablog.

1.Piliin mo kung anong klaseng blog ang gagawin o isusulat mo. Anong niche? Medyo Technical ba o Personal?  Kadalasan, nagsisimula tayo sa mga personal na blog. Huwag mong paghaluin para hindi malito ang mambabasa. Kailangan kasi ma establish mo ang blog mo para balik-balikan ka nila.

Ang payo ko dito ay tungkol sa personal blog dahil iyon ang tema ko palagi.

2. Mas masarap magsulat kung may nagbabasa, tama? Ganun din ang pakiramdam ng iba pang bloggers. Kaya nga magbasa ka rin ng blog ng iba. In short, makipagkaibigan ka, dumalaw sa blog ng iba, magcomment, makipag batian portion, magretweet, share, like at subscribe, sigurado gagawin din nila yun sa blog mo. Lagyan din ng social media buttons ang bawat entry para kung magustuhan nila ay madali sa kanila ang magshare ng blog mo. Sa ganitong paraan, hahatak ka ng readers at mga kaibigang bloggers. Pero syempre hinay-hinay sa kakapromote, hindi cool ang nagpa flood ng invitation at palaging nagrerequest ng exchange link o kaya yung magcocomment kunyari pero hindi naman sincere, masabi lang na dumaan ka sa entry nila. Talamak yan dito.

3. Ang iyong blog ay ang iyong boses. Kaya piliin mo nang mabuti ang tono ng iyong salita. Bagamat malaya tayong nakapagsusulat, saklaw ng batas ang pagbablog. Pwede kang mademanda. Kaya igalang ang karapatan ng iba. Hindi ako nagtatagal sa blog na maraming reklamo, puro angas, puro yabang, puro negatibong opinyon at wala akong natututunan. Good vibes ika nga.

4. Hindi ka pinipilit magsulat kaya wag kang magpapressure sa mga readers mo. Hindi kinakailangang  updated palagi ang blog mo. May araw talaga na wala ka sa mood magsulat. Gaya ng araw na wala ako sa mood makipagkwentuhan. Kailangan mo ng karanasan, ng subject na ikukwento kaya kailangan ka ring lumabas at makipag socialize. Wag gawing mundo ang blog, diary mo lang ‘to. Mas  creative tayo pag ganado. Tandaan ang salitang CREATIVITY. Sa Filipino : Pagkamalikhain. Ang salitang ugat nito ay LIKHA. sa madaling salita, obra mo ang ipopost mo. Pinag-isipan, bunga ng imahinasyon at mula sa iyo. Maaari kang makakuha ng inspirasyon pero gamitin iyon para may matutunan ka, iwasang mangopya. Kung may paksa na gusto mong kunin o talakayin, banggitin ito at ipaalam.

5. Kapag may mga mambabasa ka na o regular readers, isipin ang kanilang kapakanan. Sana may natututunan o nakukuha sila sayo. Hindi ka obligado dito dahil ang blog ay personal nga pero suhestyon lang naman na magset ka ng standard. Yun bang kinikilala ka na nila dahil iba ka, refreshing at orihinal. Okay, granted na wala namang masyadong matututunan sa ibablog mo, sana man lang ay iba ito.

6.Huwag puro tungkol sa sarili. Sumisikat ang artista hindi lang dahil sa kwento ng buhay nila kundi sa role na ginagampanan nila sa TV. Maraming bloggers na feeling artista, turn off yun. Turn off ang puro picture nila, kung gusto mong magsulat ng mga lugar na pinupuntahan mo, pwede namang hindi ka kasama sa litrato! Tama na yung isang picture na andun ka. Blog to, hindi photo album mo. Kung interesado yan sayo, malamang inadd ka na nya sa facebook at like ng like ng pictures mo 

7. Bukod sa contents, ayusin din ang lay-out, design, color ng fonts at mag update ng theme pa minsan-minsan. Bihisan ang blog ayon sa panlasa mo 

Ilan lamang ito sa mga dapat tandaan sa pagbablog:)

Pandagdag na pwedeng gawin:

Sumali sa mga grupo na mga bloggers gaya ng UBlog para matuto ka sa mga kapwa bloggers 

Wish Granted !

Dear Kuya Bernard,

Lubos pa rin akong nagagalak at isa ako sa inyong napili para mapagbigyan ang aking munting kahilingan. Isang malaking karangalan ang mapagbigyan ng isang tulad niyo. Muli po akong nagpapasalamat. Marami po akong natutunan sa mga bagay na sinabi niyo at makakaasa kayong susundin at gagawin ko ang mga payong ibinigay niyo. Naway lalo pang tumagal ang inyong mga blogs at pagpalain pa kayo ng maykapal. Happy 7th ulit! :)



Ang seryoso ko sa entry na toh'. Kalerks! Di me sanay!

Dahil hindi na publish ang buong sulat ko kay Sir Bernard dito ko ilalahad. Itew yung part na di na publish. lols

Magandang araw sa inyo Ginoo. Luma ang lahat, maligayang ika pitong anibersaryo ng inyong blog at naway tumagal pa inyong pagsusulat.

Hindi na po ako magpapaligoy ligoy pa dahil mahina po ako sa mga intro.

Nakita ko ang inyong post sa U-Blog page sa peysbuk. Nais ko po sanang humiling sa inyo. Simple lang ang aking hiling. Baboyin niyo ang pagkatao ko,1 night stand ganun. charot!

PS:

Bago magbago isip niyo, magpapababoy talaga ko pare! joke! :) 

Ang pokpok ko lang! :)

 

image from Google

The Avengers

Kahapon naghahanap ako ng mga wallpapers sa deviantART para i-download. Hanggang sa makita ko tong mga cool arts ng isang artist doon. Ang astig kasi para silang mga characters sa DOTA pero inspired from The Avengers characters.

Dahil sa ganda ng pagkakagawa, naging popular agad ito for the month of July.

Ito sila:

Black Widow

Captain America

Hawkeye

Hulk

Iron Man

Loki

Nick Fury

Thor

Ay shit di pala kasama itew!

All Arts are made by theDURRRRIAN except the last picture. lels

Happy Weekend!! 

PEACE!!

Repost: From Phil. Star

Google

Frustrated ako nitong mga nakaraang araw. Naghahanap kasi ng bagong trabaho dito sa Pilipinas. Bukod kasi sa naiinip na ko eh kailangan ko na rin ng income. Pero ang hirap pa rin pala. Parang nung taong 2009- 2010 nung kaka graduate ko pa lang ng college. Hirap na hirap akong maghanap ng mapapasukan dito sa Pinas. Bukod sa wala pa kong experience nun, umarte arte pa ko nun sa trabahong gusto ko kaya ako din ang nahirapan. Ang choosy ko lang nun  mam, promise! Yun din yung mga panahong napapatingin na lang ako sa salamain tapos kakausapin ko ang sarili ko ng "Puta! Mag artista na lang kaya ko!?" Joke!! Tapos ayon lumipas ang mga buwan at napagpasyahan ko na lang na magtrabaho sa ibang bansa kahit na sa mura kong edad. Mura talaga? 17 yrs old? Menor de edad? Banayad? Pak naman ang disesyon ko at nakaalis ako agad.   

Pero balik tayo sa frustration. So ayon nga nag aapply ako nitong mga nakaaraang araw. Pasa-pasa ng resume, kembot dun, kendeng dito, aura diyan ang ginagawa ko habang sipag sipagan pa ang peg ko. Yung iba di pa tumatawag o mga wala talagang balak tumawag. Nahire naman ako dun sa isang company. Pero nung orientation/training na, napagtanto ko na parang di yun ang career na gusto ko. Kaya ayun kinabukasan di na ko nagpakita.

Amputang intro ang haba! Sige na nga ito na yung repost chever sa tittle. Nakita ko 'tong pinost ng friend ko facebook. Kaya naisipan ko ring i-share sa inyo ang nabasa ko na nagbigay sakin kahit papano ng inspiration para mag Go Large lang sa pag hahanap  ng trabaho. Pasasaan bat' bukas lulubog din ang mga tala at makakahanap din ako ng work na mag eenjoy at mamahalin ko. :)

To the twentysomething who wants to change the world

By Antoinette Jadaone (The Philippine Star) Updated June 30, 2012 12:00 AM
http://www.philstar.com/Article.aspx?articleId=822417&publicationSubCategoryId=448

MANILA, Philippines - Dear Fresh Grad,

I think I saw you yesterday along Makati Avenue, wearing the most smart-casual attire your closet will allow, waiting for the traffic light to change to red. You were clutching a brown envelope — they contained your résumés, right? But you looked a little flustered. Did your job interview not go so well? It’s your fifth interview in six weeks, I hear? Don’t worry, they say “Don’t call us, we’ll call you” to almost everybody. Hindi ka nag-iisa. Oh, your best friend nailed her interview on the first try? And your other ka-barkada, too? Well, good for them. Wag ka lang inggitera.

I know, I know. You’ve imagined yourself to be in your dream job immediately after graduation, getting paid (a lot), and doing what you love to do (so “it doesn’t feel like work at all,”). You saw yourself changing the world, while live posting it on Twitter.

I must say, your imagination’s pretty impressive, and you must’ve been reading a lot of Steve Jobs. Darling, the real world doesn’t work that way, and definitely not that fast. So your two friends who nailed it on their first try? I’ll bet you’ll spend at least one Friday night with them at a karaoke bar, singing your angst away. Alanis’s Hand in My Pocket is a good first song, by the way.

Buying Starbucks

You’ll find a job yourself soon. It won’t be your dream job, but hey, at least it will pay for happy hour. You will be asked to buy Starbucks for your boss’s guests, and while walking out of the office, you’ll tell the universe, “Nag-graduate ako ng cum laude para lang bumili ng kape?” When you return, the boss will be angry to know that you forgot to put Splenda in his coffee, and the universe will tell you, “E kape nga lang hindi mo mabili nang maayos, cum laude ka pa nyan ha.” You will print the wrong report. You will be yelled at for a lousy job someone else did, and you will be yelled at for a job you put your whole heart into. You will be told you’re stupid, and if you’re lucky, the whole office will be there to hear it. You will cry in your cubicle. You will lose the promotion to the boss’s son, or to someone less hardworking than you. You will learn about dirty office politics, and you will be frustrated to know that you can’t do anything about it. You will figure in office tsismis, and you’ll make your Twitter account private. You will see your friends going to Boracay, Bangkok and Europe, having the time of their lives, while you’re left here, living paycheck to paycheck, wishing you were born an Ayala, a Gokongwei, or a Gosling. You will think about quitting. You will lose the sparkle and the passion. You will forget about your ultimate dream when the real world crushes it right before your eyes.

But please don’t.

Make Passion Last

The truth is, you will never be as passionate as your Fresh Grad self ever again. Make that passion last as long as you can. I don’t want to be dramatic, but really, that sparkle? Once it’s gone, you can never take it back. Oo, parang virginity lang.

So while you have it, savor the moment. Go make mistakes, while you’re still expected to be imperfect. Go cry in the cubicle, while your age allows it. Go sing Hand in My Pocket and You Learn at the karaoke bar, while you’re still “young and underpaid.” Go chase your dreams and change the world. The best time to change the world? It’s right after college, when you are f*cking sure you can.

See, you will become 26. Then 28. Then 30. And you will be busy looking for money to pay for the bills, or yelling at your assistant who printed the wrong report, and you will just forget about the world you badly wanted to change before.

How old are you again? Actually, I don’t really need to know. You were glowing from where I saw you, and that gave away your age. So stand up straight, clutch your résumés, hold on to your dreams, and stay glowing as long as you can. Make the most of your youth. I swear, you’ll miss it when it’s gone, and by that time, you will only be able to write about it.

Best regards,

An Ex-Fresh Grad

Hindi man ako fresh grad, nasa twenty something pa naman ako kaya feel na feel ko pa rin ang nakasulat. Kaya sa mga wala pa rin work diyan at naghahanap, apply lang ng apply makakahanap din tayo ng trabaho!!

Versatile Blogger Award (Part 2 The Award's Night)

Google

Oh di ba umo Oscar Award lang ang piktyur?

Binigyan ako ng award nung isang araw ni Medem Balut ng Balut Manila na Versatile Blogger Award. English ang award kaya di ko maipapaliwanag kung ano ang ibig sabihin nito. hehe. Pero check mo na lang DITO ang Part 1 ng post na'to kung gusto mong malaman ang buong istorya.

Versatile Blogger Award's 3rd Rule: 

Give the award to 15 other bloggers you love and let them know you gave them this award.

Di ba english ulet? Pero kinaya naman ng understanding ko kaya ito na't ipapasa ko na ang corona ng  mga babaylan sa kagubatan!

1. T.R Aurelius ng Theo's Casanova
2. Marvin De Gracia ng Just my two cents *edited: De Gracia pala hindi De Garcia :)*
3. Jessica Lopez ng Pagguhit ng mga Salita
4. Orange Pulps ng A Dose of Orange Ink
5. Jela ng Seeker of Perfection
6. tadong daniel ng latak ng utak
7. rchardjcob ng just like you. only better

Ayun na! Ito na nga ba ang sinasabi ko. Mahina talaga ko sa enumeration. Pasensiya na at hindi ko mabubuo ang labing-limang taong dapat pagpasahan ng award na ito. Pito lang kaya ng powers ko. May mga naiisip akong bigyan ng award pero bukod sa meron na sila eh nahihiya ako dahil mga batikan na sila sa mundo ng blogging at sino ba naman ako para bigyan sila ng award? Ako na isang hamak lamang na bagito, bagohan, dugyot, putik, kuyukot, tutuli at lamang lupa! :)

Kaya Lucky 7 na lang. Ipagpatawad mo Madam Balut at sa kung sino man ang nagpasimula o gumawa ng award na ito.

Sa mga nabigyan/na-tag naman ng award, hindi man ako palaging nag-cocomment sa mga blog niyo palagi ko naman itong binabasa tuwing lumalabas ang inyong entry sa aking Reading List. Shy type lang talaga ko.

PEACE!!

Versatile Blogger Award

Hindi ko talaga alam kung papano ko uumpisahan ang entry na ito. Hindi naman kasi ako sanay nabibigyan ng award. Huling award ko ata eh nung Grade 6 pa ko "Most Cheerful" pa. Puta lang right? Pwede namang Most Honest, Most Generous, Most Kind o kahit ano pang Most-Most diyan bakit Cheerful pa!? Kill me now! Charing!

Anyway, nabigyan ako nung isang araw ng award na Versatile Blogger Award galing sa isang magaling na blogger na si Balut ng BALUT MANILA. May tatlong rules daw ang award na itew. Una, ang mabibigyan daw ng award na ito ay magkaka pigsa sa pwet at tumor sa mukha. Joke! Seryoso, ito yung mga rules:

1. Thank the blogger who gave you this award.  Don’t forget to link his/her blog.
2. Post seven random things about you.
3. Give the award to 15 other bloggers you love and let them know you gave them this award.

Kaya umpisahan na natin. Lezgereron! :)

Pasasalamat:

Dear Balut,

Una sa lahat, ano po ba talaga ang pangalan niyo maam? Balut lang kasi ang nakalagay sa blog niyo na aking sinusundan. Nakiki Balut na lang din tuloy ako. Pumi-feeling close. Hehe. Salamat nga pala at isa ako sa mga  napili niyo para bigyan ng award. Pero sana pinera niyo na lang kailangan ko na kasi talaga. Joke! Isang malaking karangalan ang mabigyan ng isang award lalo na sa isang katulad kong hindi naman talaga marunong magsulat. Mag adik pwede pa. Hehe. Biro lang ulit. Isa po ako sa mga tagahanga ninyo. Hindi man ako palaging nag co-cocomment, binabasa ko naman ang mga entry na inyong ginagawa. Hindi lang ang mga sa sulatin sa BALUT MANILA kundi pati na rin sa iba niyo pang mga blogs. Maraming salamat po ulit madam. 

PS:

Good luck sa pagtakbo sa darating na 36th Milo Marathon. Sana manalo po kayo. Hindi na ko makapaghintay na ipost mo ang resulta. :)

Pitong Bagay tungkol sa akin:

Mahirap to hindi ko alam kung magsisinungaling ba ko o totoo ang mga sasabihin ko. :)

1. Mahilig akong kumain. Hindi lang halata kasi kahit anong gawin kong kain nahihirapan pa rin akong magdagdag ng timbang.
2. Ang lakas ng imagination ko. May mga pagkakataong kahit may kausap ko bigla na lang lilipad ang isip ko at mag i-imagine ng kung anong anong shit.
3. Wala akong kinahiligang sports. Ay meron pala! Surfing and Gulf. Internet Suring tska mag gulf-gulf-gulf ng Redhorse at Emperador Light.
4. Ang dami kong pangarap at gusto gawin sa buhay. Minsan hindi ko na alam kung pano uumpisahan at kung matutupad pa ba ang mga ito. Pero positive lang. Alam kong nandiyan si God para tulungan ako.
5. Ang hirap ng Enumeration kembot na itew! Suntukan na lang tayo! :) Mahilig akong manood ng movie. Nahilig ako nung nasa Qatar pa ako. Naka 2-3 movies ako sa isang araw. Dalawa pag nasa trabaho gamit ang ipod, at isa bago matulog gamit naman ang laptop. Lugaw lang kasi ang trabaho ko nun sobrang petiks. Pero ngayon isa na lang sa isang araw. Mabuhay PirateBay! 
6. Minsan sa panahon ng aking kabataan, pinagpantasyahan kong maging girlfriend ang isa sa mga miyembro ng Sexbomb Girls ng Eat Bulaga. Hindi lang pala isa minsan iniisip ko silang lahat magiging syoting ko balang araw. lol. Natatawa ko pag naiisip ko mga pinag gagawa ko nun. Ayoko na ikwento. Nahihiya meeee!
7. Ayoko ng Math. Hindi pala, bobita ako sa Math! Naalala ko nung nag aaaral ako simula Grade School hanggang College pag Math na ang subject o kahit na anong subject na may numbers, pakiramdam ko The End of the World na.

Ipasa ang Award

Itututuloy ko na lang po sa sususunod na entry ang pagpasa ng award na ito. Magkikita pa kami gelpren eh, magsisimba kami mamaya. :)